Tandpijn na zenuw extractie - wat te doen?

Leestijd ~ 6 min. Aantal metingen: 82533

De levensvatbaarheid van de tand, met name de gevoeligheid, wordt bepaald door de neurovasculaire bundel (pulpa). Verwijdering van de pulpa (depulpatie) is een gedwongen maatregel, die wordt toegepast bij ernstige indicaties (pulpitis, wortelcysten, schade aan de pulpakamer door trauma, enz.) Pijnlijk ongemak gedurende enkele dagen na depulpatie is een normale reactie van weefsels op de ingreep. Maar als de tand pijn doet na het verwijderen van de zenuw en het vullen van het kanaal 2-3 weken later, of als de pijn sterk optreedt lang na een endodontische behandeling - dan is dit een serieuze reden om een tandarts te raadplegen.

Zelfs behandelde tanden moeten elk jaar worden onderzocht om complicaties in een vroeg stadium te diagnosticeren of uit te sluiten. Een doorgebroken tand doet geen pijn, maar het is als een tikkende tijdbom. Een slechte behandeling van de kanalen kan complicaties veroorzaken die het kaakbot vernietigen, purulente processen (cysten, abcessen) veroorzaken en levensbedreigend zijn. Goed behandelde kanalen vormen de basis van elke restauratie. Hoe moderner en hoogwaardiger de materialen voor de behandeling - hoe kleiner de kans op complicaties.

Kan een tand pijn doen na het trekken van een zenuw

Een tand waarvan de zenuw is verwijderd, wordt een "dode" tand genoemd. Logischerwijs kan een tand zonder zenuw geen pijn doen. Maar het weefsel na een endodontische behandeling heeft tijd nodig om te herstellen. Daarom kan reactieve pijn na de behandeling van een tand normaal gesproken enkele dagen aanhouden. Na verloop van tijd verzwakt de pijn en gaat deze vanzelf over. Meestal treden pijnlijke sensaties op bij drukken of eten - ze kunnen aanhouden gedurende 1-3 dagen, maximaal per week.

Een heel ander beeld, wanneer de pijn toeneemt, kloppend wordt, het tandvlees gezwollen, rood, gezwollen is, zijn er symptomen van intoxicatie - hoofdpijn, koorts, zwakte. Dergelijke symptomen duiden op de ontwikkeling van complicaties en vereisen onmiddellijk contact met een tandarts. De arts stelt vast waarom de dode tand pijn doet en voert een effectieve behandeling uit.

Redenen waarom een tand pijn doet zonder zenuw

• Herinfectie - Als niet alle aangetaste weefsels zijn verwijderd, blijft de infectiebron bestaan en begint de ontsteking zich opnieuw te verspreiden. Dit kan gebeuren als de endodontische behandeling wordt uitgevoerd zonder tandheelkundige microscoop of als de tandkanalen een zeer complexe structuur hebben, waardoor ze niet goed gereinigd en gedesinfecteerd kunnen worden.
• van slechte kwaliteit opvulling - bij het vullen van het kanaal zijn er openingen in het kanaal, die niet zijn opgevuld met materiaal, waarin pathogene micro-organismen zich beginnen te vermenigvuldigen, wat leidt tot ontsteking, parodontitis, cystevorming, granuloom.
• Uitgang van vulmassa's voorbij de wortelpunt - vulmateriaal dat door het apicale gat naar buiten komt, verhardt in het parodontale weefsel, drukt zenuwuiteinden samen, verstoort de bloedcirculatie. Er ontstaat een ontsteking in het parodontium, die gepaard gaat met hevige pijn.
• Perforatie van de kanaalwanden - in het perforatiegebied raakt het tandweefsel geïnfecteerd, ontstoken en bij het vullen kan het composiet de kanaalgrenzen verlaten.
• Onvolledige depulping - door de complexe structuur van de kanalen kon een van de zenuwuiteinden niet door de arts worden verwijderd. Het gebruik van een tandheelkundige microscoop met goede optiek verbetert de toegang tot de geprepareerde holte aanzienlijk en vergemakkelijkt de detectie van de mond van het kanaal en alle zenuwtakken.
• Breken van instrumenten in het kanaal - tijdens het ruimen, reinigen of vullen kan een stuk instrument afbreken en in het tandkanaal achterblijven. De aanwezigheid van een vreemd voorwerp draagt bij aan de vorming van holtes, waar de omstandigheden worden gecreëerd voor de vermenigvuldiging van bacteriën en de ontwikkeling van ontstekingen.
• Allergie op vulmaterialen of medicatie, gepaard met pijn, zwelling, ongemak in het gebied van de tandheelkundige eenheid.
• Te hoog vullen - de tegenoverliggende tand (antagonist) oefent overmatige druk uit op de vulling, wat leidt tot het optreden van pijnlijke symptomen.
• Affectie van de naburige eenheid - de pijn verspreidt zich (straalt uit) langs het tandvlees van de aangrenzende tand.

Mogelijke complicaties

• Parodontitis;
• vorming van granuloom, wortelcyste;
• periostitis (griep);
• Volledige vernietiging en/of verlies van de tand;
• osteomyelitis.

Om complicaties als gevolg van een kwalitatief slechte endodontische behandeling uit te sluiten, voert de RUTT-kliniek in Moskou controleradiografie uit en wordt een apex-locator gebruikt om de diepte van de kanalen te beoordelen. Het gebruik van computertomografie en een operatiemicroscoop bieden meer mogelijkheden voor een nauwkeurige diagnose en kwaliteitsbehandeling.

Wat moet ik doen als een afgebroken tand pijn doet?

Pijn na het depulveren is een normale reactie van het weefsel op de ingreep. Dergelijke symptomen moeten echter binnen een paar dagen na de endodontische behandeling verdwijnen. Als het tandkanaal zonder zenuw pijn doet en de pijn niet afneemt, maar juist toeneemt, is het nodig om een tandarts te raadplegen. De pijn kan verschillend zijn - drukkend, pijnlijk, pulserend, uitstralend naar de oogkas, slaap, wang. Naast pijn kunnen er roodheid en zwelling optreden. Allergie voor het materiaal of antiseptisch preparaat gaat meestal gepaard met een branderig gevoel, koorts, algemene zwakte, het gevoel dat de tand "uitsteekt" boven de naburige eenheden.

Hoe dieper het pathologische proces is gegaan, hoe duidelijker de symptomatologie. Als de ontsteking zich heeft verplaatst naar het parodontium, begint iemand pijn te voelen bij het bijten en op de tand te drukken. Als pus zich ophoopt op het tandvlees, wordt er een fistel gevormd waardoor de purulente inhoud naar buiten kan stromen, wat de aandoening tijdelijk verlicht. De aanwezigheid van een fistel is een directe aanwijzing dat er een probleem is met de tandwortels.

De arts zal een diagnose stellen en de precieze oorzaak van de pijn vaststellen. Hiervoor wordt een onderzoek uitgevoerd en worden een aantal röntgenfoto's gemaakt:

• gerichte beelden van de aangetaste tand in verschillende projecties;
• orthopantomogram;
• 3D-tomografie.

De therapeutische tactiek selecteert de arts op basis van het klinische beeld. Als de pijn optreedt tegen de achtergrond van herhaalde infectie, allergie voor het materiaal, fouten in de primaire behandeling, voer dan herhaalde behandeling uit - open de wortelkanalen, verwerkt en gevuld. Als pijnlijke sensaties worden veroorzaakt door pulpitis of diepe cariës van de naburige tandheelkundige eenheid, wordt deze behandeld. Cysten, flux, osteomyelitis worden chirurgisch behandeld - het tandvlees wordt gesneden, gereinigd, de aangetaste gebieden worden verwijderd, samen met een deel van de tandwortel (indien geïndiceerd). Als het gebitselement niet gered kan worden, wordt het verwijderd en worden er protheses gemaakt.

Pijn verlichten

Als de tand erg pijn doet na de behandeling van pulpitis, kan het tijdelijk verlichten van het pijnsymptoom en het verlichten van de aandoening helpen om een verdovingsmiddel te nemen (Analgin, Ibuprofen, Ketolak, etc.), mondwater met antiseptische oplossing of een warm kruidenaftreksel van melisse, salie, eikenschors, kamille, calendula.

Het is ten strengste verboden om de zieke tand te verwarmen, alcohol of knoflookkompressen op het tandvlees aan te brengen, antibiotica en aspirinepreparaten in te nemen.

Complicaties voorkomen

• Ga regelmatig naar de tandarts, neem onmiddellijk contact op als de tand pijn doet na het reinigen van de kanalen;
• Raadpleeg onmiddellijk een arts bij tekenen van allergie voor het vulmateriaal, toenemende pijn, koorts, zwelling van het tandvlees of het gezicht;
• volg na de endodontische behandeling de aanbevelingen van de arts op met betrekking tot mondverzorging en het innemen van medicijnen;
• geef geen zelfmedicatie.